Subtiel is het woord niet voor het openingsbeeld van Nightcrawling: 'Als de zon opkomt zit het zwembad vol met hondenstront.' Aardigheidje van de (ex)vriend van de aan crack verslaafde buurvrouw, die de voorgaande nacht alle volle poepzakjes uit de containers in de buurt in het water kwakte. En dat is nog maar het begin van alle vuiligheid en ellende waarmee de 17-jarige Kiara Johnson te maken krijgt.
Deels is dat geen wonder. Mottley liet zich namelijk inspireren door een geruchtmakende zaak uit 2015, toen leden van het politiekorps van Oakland, Californië in min of meer georganiseerd verband een minderjarig zwart meisje seksueel misbruikten en uitbuitten. En natuurlijk ís het kruispunt van armoede, vrouwenhaat en institutioneel racisme domweg een deprimerende plek. Maar kort samengevat klinkt de misère niettemin wel erg oeverloos.
Poet Laureate
Op haar 13de stierf Kiara's vader, een ex-Black Panther, aan in de gevangenis onbehandeld gebleve…Lees verder
Subtiel is het woord niet voor het openingsbeeld van Nightcrawling: 'Als de zon opkomt zit het zwembad vol met hondenstront.' Aardigheidje van de (ex)vriend van de aan crack verslaafde buurvrouw, die de voorgaande nacht alle volle poepzakjes uit de containers in de buurt in het water kwakte. En dat is nog maar het begin van alle vuiligheid en ellende waarmee de 17-jarige Kiara Johnson te maken krijgt.
Deels is dat geen wonder. Mottley liet zich namelijk inspireren door een geruchtmakende zaak uit 2015, toen leden van het politiekorps van Oakland, Californië in min of meer georganiseerd verband een minderjarig zwart meisje seksueel misbruikten en uitbuitten. En natuurlijk ís het kruispunt van armoede, vrouwenhaat en institutioneel racisme domweg een deprimerende plek. Maar kort samengevat klinkt de misère niettemin wel erg oeverloos.
Poet Laureate
Op haar 13de stierf Kiara's vader, een ex-Black Panther, aan in de gevangenis onbehandeld gebleven prostaatkanker. Door een daaropvolgend familiedrama zit haar moeder nog altijd in het ironisch genaamde Blooming Hope Halfway House. Haar oudere broer Marcus denkt het intussen te gaan maken als rapper - ondanks een schrijnend gebrek aan talent. Net zoals hun oom Ty, die hen ooit gewoon aan hun lot overliet toen hij naar L.A. verkaste. Als de huisbaas de huur verdubbelt en ze tijdens een beschonken nacht is verkracht, gaat Kiara uit financiële wanhoop tippelen. En dan krijgt ze ook nog de zorg over de 9-jarige zoon van de junkiebuurvrouw.
Wat Nightcrawling behoedt voor het stempel 'karikaturaal melodrama' is de stem die Mottley, ooit uitgeroepen tot young poet laureate van Oakland, haar verteller schonk. Rauw, intiem en vervuld van een swingende lyriek. 'Ik wiebel en huppel', zegt het personage Kiara bijvoorbeeld ergens, 'en probeer mijn handen warm te blazen op een avond die alleen maar kou aanvoert en algauw breekt een hak van de schoenen die ik bij het Leger des Heils heb gejat en klap ik met mijn wang op de stoep. Het prikt. Glas in de wond. Het bloedt. Het bloed stolt. Een stem.'
Die laatste (mannen-)stem luidt het zwartste onheil in. Naar die van Kiara wil je ondanks alles blíjven luisteren.
Verberg tekst